…..misschien krijg je het wel. Het is geloof ik een heksengezegde. Spreekt mij wel aan, speelde als kind altijd al heks, en als ik Susan Smit lees in haar beschrijving van heksen, ja, dan voel ik me ook wel een heks.
Ik schrijf nu over een natuurwet. Als jij iets heel graag wenst en dat ook helemaal kan voelen. Dan stem je je af op de juiste vibratie en kan je dus datgene aantrekken in je leven. Boeken vol zijn er over geschreven, ik heb er een aantal gelezen.
Het meeste indruk maakte mijn eigen ervaring hiermee! Begin 30 was ik opeens weer vrijgezel, iets wat ik sinds mijn 14e niet meer geweest was. En ook niet echt iets voor mij, geloof ik. Ik ben een Samen-in-Liefde-Verbonden-type. In die tijd kon ik ook niet goed tegen alleen zijn, want dan word je met jezelf geconfronteerd en daar was ik nog niet aan toe, besef ik nu.
Maar ja, ik kwam maar geen leuke mannen tegen die open waren voor een relatie. En opeens besefte ik wat ik dacht over mannen toen: “Alle leuke mannen zijn bezet of homo!” En ik besefte dat ik dat dus tegen kwam op mijn pad. Dus stelde ik de gedachte bij……naar mannen ontmoeten die vrij zijn. Haha, dat heb ik geweten…. zulke leuke mannen op mijn pad, maar aan een relatie dachten ze niet…zo vrij als een vogeltje was hun ideaal!
En weer stelde ik mijn gedachte bij, steeds een beetje beter en specifieker. Toen ik bijvoorbeeld iemand in mijn leven wenste met wie het op heel veel vlakken goed zou stromen, inclusief ook een spirituele verbinding, kwam hij al snel op mijn weg. Blijkbaar een Zieleliefde, want tijdens de eerste dans besefte ik dat ik van hem hield. Heel bijzonder. Maar ook erg los. Open relatie, vrijvrienden, geef het een naam. Ik kon toen wel voelen dat ik naar meer Verbinding verlangde.
Meerdere mannen kwamen nog op mijn pad, ik heb zelfs weer samengewoond en een kind gekregen, maar ook die relatie bleek niet lang houdbaar. Te open, zoals we er in stapten, maar diep in mij wilde ik dat niet echt meer.
Na de zoveelste keer liefdesverdriet vroeg een dierbaar iemand me: “Wanneer mag jij weer op nummer 1 staan in iemands leven?” En mijn antwoord was: “Als ik dat weer durf.” AH! Daar kwam de aap uit de mouw. Dat mijn eerste huwelijk stuk kon, had blijkbaar een diepere deuk opgeleverd en een diepe angst ook, dan ik besefte. Dus ik ging met mijn durf aan de slag en trok toen mannen aan die me heel erg belangrijk vonden. De eerste keer dat ik daar weer mee geconfronteerd werd, schrok ik me rot. Toen hij langs kwam wilde ik wegrennen…..
Daarna heb ik nog een hele fijne relatie gehad, waarin ik wel op 1 stond. Maar diep in ons hart wisten we beiden dat we zolang als het goed zou voelen we samen zouden zijn. Iets wat eigenlijk al in de eerste week van ons samenzijn duidelijk aanwezig was in de energie, maar waar ik liever niet naar keek. 7 mooie maanden hadden we, en daarna had ik een flink aantal maanden vol diepe rouw, die ik vol aan ging. Ik vloog tegen de muren op, schilderde mijn huis grotendeels opnieuw, om maar bezig te zijn. Om het nu dan maar te accepteren dat ik er bleef wonen en t dan maar mooi moest maken, want dat blauw was ik al 7 jaar zat of zo.
En heel stiekem diep in mij was er iets dat verlangde naar de harmonie van met mijn eerste man. Al durfde ik dat nauwelijks toe te geven. En opeens tijdens de dans, verdween ik met een lieve man in een cocon……alleen hij en ik….de muziek verdween, de ruimte om ons heen, de andere dansers…..alleen Hij&Ik. Het was zo bijzonder, zo mooi en intens. Ik was er beduusd van. We dansten toen al ongeveer een jaar in de wekelijkse groep met elkaar. Als hij er niet was, dan miste ik hem wel. Maar meer dan een dansvriendje….dat durfde ik er niet in te zien geloof ik.
Achteraf hoorde ik dat hij die bewuste dag had besloten voor zichzelf “dat het er maar eens van moest komen, nummers uitwisselen” En zo geschiedde…… en ik lag te woelen die nacht en de nacht erna.
Toen we elkaar na 2 dagen weer zagen, ben ik zo duidelijk geweest dat hij op wolkjes wegging, en ik in mijn verwarring niet eens door had wat ik gezegd had. Namelijk: Ik begin er alleen aan, als jij mij alleen wilt, geen open relatie, maar slechts jij en ik. Alle ruimte die een vrouw in jouw leven in mag nemen, wil ik!
Nog diezelfde avond aan de telefoon deed hij tussen de regels door zijn eerste aanzoek….dat ik 3 weken later zou accepteren.
En dit is die harmonieuze relatie waar ik zo naar verlangde. En nog veel meer. Want ik heb relaties gehad met intimiteit en tederheid, of met passie, of met vriendschap, of met goede seks, of met samen leuke dingen doen. Relaties waarin ik kon groeien, kon stimuleren. Maar vaak miste er wel iets. En nu………valt alles samen! Passie en tederheid wisselen elkaar af, of gaan zelfs hand in hand. We halen het beste in elkaar naar boven, daarom stond op onze trouwkaart:
You raise me up!
