Archive | mei 2014

mijn pad volgen……

…………is soms nog best lastig. Ik voel een enorme kracht van binnen, een passie, een diep verlangen om dingen te delen, onder woorden te brengen!  

En tegelijkertijd voel ik vaak een enorme angst, als het letterlijk levensgevaarlijk is om te doen wat ik wil doen, om mijn Ziel te volgen hierin.

 

Mijn lichaam is hierin een prachtig instrument. Het laat me zo helder voelen waar er iets blokkeert, waar de angst zit, waar de vreugde. Ik voel soms letterlijk een prop in mijn keel, of een dichtknijpen, alsof iemand anders daar de handen om heen knijpt. Ik voel soms een dansende energie door mijn hele lijf en daar geniet ik van!

 

Als ik schrijf over iets leuks, dan bruist het, nu bijvoorbeeld tintelen mijn handen, zachtjes, maar voelbaar. Ik heb namelijk wel geleerd die signalen van mijn lichaam op te pikken. Als ik iets doe dat bij me past, kan ik soms een enorme energiestroom voelen door mijn hele lijf………heerlijk, en een teken voor mij dat ik op de goeie weg ben!

 

Toch struikel ik geregeld nog. Ga ik met horten en stoten verder op mijn pad. Laatst bijvoorbeeld kwam ik aantekeningen van zeker 6 jaar geleden tegen. Met : deel je Liefde en Schrijf! Pas sinds kort ben ik zo openlijk blogs aan het schrijven, de rest van mijn schrijven ligt nog erg verstopt hier in huis. Op 2 gedichtenbundels na dan, maar na die tijd heb ik nog zoveel meer moois geschreven.

 

Omdat ik hier verandering in wil brengen had ik onder andere de Intensive gedaan. En dat brengt me op weg, tijdens de Intensive is namelijk heel spontaan en organisch deze weblog ontstaan. Al had ik dan nog niet direct het idee wat ik er precies wilde bloggen, toch voelde ik: JA!! DOEN!! En dat volg ik dus nu.

 

Ook kreeg ik de mogelijkheid om als examencliënt een sessie Energetische Therapie (bij Janosh) te volgen. Nieuwsgierig als ik ben en verlangend naar steeds verder komen, heb ik me direct aangemeld. En gister was het zo ver.

 

Het was een bijzondere ervaring. Ik had niks verteld, werd vooral in de ogen, spiegels van de ziel, gekeken en de therapeut kon precies de dingen noemen waar ik momenteel mee worstel. De angst en het verdriet zijn oud, zei ze me. Ook dat voel ik diep in mezelf wel. Bevestiging alom! Ik kreeg een behandeling, om de stop van mijn keel te verwijderen, hart en keel weer te verbinden, opdat ik vrijuit vanuit mijn hart durf te spreken en delen! Ik voelde zoveel energie stromen! Was er nog uren stil van, onder de indruk en kon de eerste tijd in de trein naar huis niet eens lezen. Ik was al VOL. Er kon even niks bij in mij.

 

Mijn affirmatie is nu:

 

Ik ben Liefde

Ik ben Licht

Ik manifesteer Liefde en Licht

En laat de Waarheid zien en horen.

 

Wordt vervolgd, want wat is Waarheid? 😉 daarover later meer….

 

24 mei 2014

 

veerkracht

Ik krijg wel eens de vraag hoe het komt dat ik na verdriet toch steeds weer zo gelukkig ben?

Dat heb ik mezelf geleerd, door te leren het leven te accepteren, met alles dat er is voor mij. Dus ook het liefdesverdriet elke keer wat ik had. Vrijwel elke relatie, hoe kort ook, hoe lang ook, heeft me moois gebracht. Daar ben ik dankbaar voor. Als het einde echt pijn deed, dan rouwde ik. De laatste keren echt vol overgave, vol in de pijn gegaan! Dat is heftig, maar het was ook krachtig om te doen en het verdriet was sneller weg, omdat het echt mocht zijn, denk ik.
De keer dat ik het ontkende, heeft het me wel 10 jaar gekost voor het echt voorbij was, dat verdriet…..

En ik heb de moed, om elke keer weer, mezelf, mijn hart, mijn Ziel te openen. En daar ben ik meZelf dankbaar voor. Inmiddels ben ik al weer bijna een jaar gelukkig getrouwd ! ♥

Intensive, in mezelf op reis

Een heel aantal van jullie, zeker degenen die me op facebook volgen, hebben wel meegekregen dat ik sinds eind februari met een online workshop van Janosh bezig was, de Intensive. En intensief was het.

 

fase 1 Afdruk….en opeens kwam daar een oude pijn omhoog ivm niet meer vanuit mijn hart durven schrijven…. De fik erin, letterlijk toen!! Wat was dat mooi. In deze fase heb ik ook wel een hele dag in bed gelegen, last van mijn hoofd, veel oude troep losgelaten….pffff…

En 2 mei was ik opeens zo gedreven aan het schrijven….wordt vervolgd…ik ga er geregeld mee aan de slag en het wil de wereld in!

 

fase 2 Verlangen….dat was een heel belangrijke…helder krijgen wat dat dan precies is eigenlijk?? Ik vind zoveel leuk. Helend schilderen kwam omhoog, en ik ben er mee bezig….ruimte creëren zodat ik de rust heb te schilderen. Geregeld staat er in de agenda tijd vrij voor schilderen, al pak ik ook de spontane momenten hoor! Schrijven, therapie, kaarten, workshops……er was veel te voelen. Veel verlangens, ik lijk denk ik bet op mijn vader, ook zo’n duizendpoot 😉

 

fase 3 Synchroniciteit. …. haha, daar struikel ik al jaren over, en dat werd zelfs nog meer! Ook hele symbolische dingen zag ik. Niet slechts de dubbele cijfers, maar juist ook veel broedende vogels, eitjes zag ik soms zelfs liggen. En ik….ik was ook nog aan het broeden….wat dan precies, hoe dan, wanneer dan?? Deze fase duurde mij te lang, want ja, dat was al zo gesneden koek eigenlijk, voor mij dan.

 

fase 4 Daadkracht. Ik ging opeens snel!! Had moeite met nog tijd voor ontspanning nemen zelfs ….wat bijzonder te ervaren zeg! In de sauna wilde ik nog verder werken, haha. Gelukkig stak mijn echtgeniet daar een stokje voor en zorgde dat ik toch even helemaal tot ontspanning kwam.  Een lieve vriendin had geholpen met de website en weblog en ik schreef teksten, maakte visitekaartjes en mijn eerste 2 ansichtkaarten, eindelijk! YES!!!! Wat een geweldig gevoel. Uren was ik bezig, proberen, schaven, etc…..en het was zó leuk, dat het niet meer als werk voelde!

 

fase 5 Focus….en toen stortte ik in. Even diep naar binnen. Ik had die vrijdag een workshop edelstenenremedies maken gevolgd, (bij Carly) echt SUPERgaaf! en heel diep werkend dus 😉 Opschonen, voor mezelf zorgen, rust. En daarna weer door. Lijstje in de agenda gezet met wat ik ga doen, afspraken om te bellen ingepland, stappen die ik ga zetten……want nu ga ik zeker weten hartstikke DOOR!!!!!

 

 

Ook een miskraam is Puur Liefde

Dit had ik eind 1995 niet geloofd, had ik niet kunnen horen denk ik. Ik had toen net mijn eerste miskraam, was nog geen 23 en stond nog niet bewust in het leven.

 

Tegenwoordig sta ik best bewust in het leven, voel ik meerdere lagen in de dingen die gebeuren en heb ik steeds meer het idee dat ik een Ziel ben die het aardse leven als mens kom ERVAREN. Blijkbaar wenste ik te ervaren hoe het is om los te laten, om afscheid te nemen. En zijn er meerdere zielen om mij heen die zoveel van me houden dat ze mij die ervaring willen geven………door slechts korte tijd in mijn baarmoeder te verblijven en weer te gaan……….niet levensvatbaar in de aardse zin. Hoeveel moeten zij van mij houden, dat ze mij deze diepe ervaringen gunnen en geven? Ik denk heel veel.

 

Nu ik dit schrijf, vanuit een diep verlangen anderen te raken en harten te openen, voel ik zoveel liefde om me heen en stroomt mijn hart van warme liefde over. Andersom hou ik uiteraard ook zielsveel van hen, het zijn mijn zielekinderen, ik droeg ze bij me, te kort om ze daarna te kunnen zien opgroeien, maar lang genoeg om onvoorwaardelijk van hen te houden. Misschien heb ik zelf ook wel als Ziel aangegeven dat ze bij mij mochten komen, om even van de aardse energie te proeven….even een beetje Aarde te tanken en weer terug te keren naar Thuis. Zo voelt het.

 

En net ineens, besefte ik: zo gezien is een miskraam een wederzijdse daad van diepe liefde. Had ik dat maar eerder kunnen voelen!!

 

Opvallend is ook dat ik in korte tijd van twee andere vrouwen weet dat zij over hun ervaring met miskramen schrijven en dat het hen heeft geholpen om op hun eigen spoor te komen, in hun eigen stroom te stappen. Net als ik dat zelf zo ervaar. Ik heb eindelijk mijn eigen ritme ontdekt, ben in mijn eigen stroom gestapt. Mijn zielekinderen helpen me daarbij, zijn als gidsen om me heen, geven me seintjes via muziek, via babykleertjes die opeens weer opduiken, via gevoelens. Ik versta ze steeds beter. En ben dankbaar dat ze er zijn, nog altijd. Steeds duidelijker zelfs!

 

Hun fysieke lijfjes moest ik laten gaan, maar energetisch zijn we diep verbonden en onze Liefde overstijgt tijd en ruimte, die in wezen slechts illusie zijn. Ergens, in een parallel universum leven we samen, zo voelt het vaak. Ze maken deel uit van wie ik ben en helpen mij om meer en meer meZelf, mijn Ziel te leven, te Zijn zoals ik ten diepst van plan was toen ik dit leven koos.