In de dans
Ben Ik
Goddelijk
Verbonden
met Al
wat leeft
Wat Is
De Priesteres
neemt
me mee
ver heen
voorbij
dit leven
deze wereld
Verbonden
Altijd
en eeuwig
Ik ben bereid
je toe te laten
volledig
in mijn hedendaagse
Zijn
Nu, Hier
Welkom!
11 mei 2015 Freya
Zo’n moment dat ik in de dans voelde dat er iets groters is dan slechts dit leven, het was sterker dan ooit. De uitnodiging was ons eigen ritme te dansen. En ik stond daar, liet me vullen als een kelk, Verbonden voorbij tijd en afstand. Het was zo mooi, zo intens. Ik zakte met elke dans dieper en dieper in de rust. In een dans waarin we onszelf lieten zien en horen, door onze naam te noemen, vroeg ik om stilte. In de stilte, noemde ik rustig mezelf. Dit ben ik, in Stilte en o zo Verbonden. Dit is wat ik te doen heb, me Verbinden met de bron, met wijsheid die ver reikt. Oeroude wijsheden die weer tot leven willen komen door mij heen. Marieke, Jelena en Aisha hebben me al laten weten dat ze mij hierin willen begeleiden. Informatie van andere tijden, van andere sterrenstelsels zullen komen. Om dit te kunnen ontvangen heb ik het nodig dat ik met deze krachtige energie kan omgaan, dat voel ik heel sterk. Het is zo groots, zo krachtig. En de Priesteres gaat me hierin helpen. Ik voel dat ik de juiste stap zet door JA te zeggen tegen de Tempeltraining die ik ga volgen.
42 ben ik, het schijnt dat elke 7 jaar een bijzondere periode is. Na een paar weken begon ik te voelen dat 42 jaar inderdaad speciaal voelt voor mij. Al jaren weet ik dat ik mag schrijven en raken. Steeds haper ik. Onzeker maakt het me, af en toe word ik gek van de twijfels, welke vorm dan? Wanneer, waarover dan?? Mijn blogs hier zijn een begin, een oefening ook om buiten mijn dagboek en gedichten te gaan schrijven. Dichten gaat vanzelf, geïnspireerd. Moeiteloos. Dagboek schrijven doe ik al vanaf mijn 15e, soms tijden echt dagelijks, momenteel vaak wekelijks, soms iets vaker. Schrijven is heerlijk, is noodzaak, is overleven. Schrijven is mezelf helder krijgen. En steeds vaker is schrijven boodschappen doorkrijgen. Zo schreef ik 2 maanden geleden al dat de Priesteres meer en meer geleefd zal worden door mij heen. Een paar jaar geleden kreeg ik, aan de hand van mijn persoonlijke horoscoop te horen dat ik ergens in de zomer van 2015 werkelijk zou gaan leven zoals ik dat ten diepste te doen heb en wil. Het duidt op Verbinding met sterren en planeten, op dingen die grootser zijn dan ons menselijke willetje, op voorbestemming. Ik kan dan wel al jaren voelen en willen schrijven, de tijd is er nog nèt niet helemaal. Begin dit jaar herstelde ik mijn Verbinding met mijn ongeboren dochters, Marieke, Jelena en Aisha dus. Zij helpen me meer en meer, blij dat ik ze kan ontvangen.
Het is alsof ik nu opeens wèl steeds een stapje dichter bij mijn werkelijke Kern kan doen, op allerlei manieren. Mijn echtgeniet steunt me hierin, soms bewust, soms onbewust, maar steeds weer. In zijn bijzijn kan ik niet anders dan alles loslaten wat niet past, lijkt het wel. We halen in elkaar het beste naar boven, iets wat nu op bewust vlak steeds helderder wordt voor mij. Alsof ik nu begin te voelen en te zien wat ik 2 jaar geleden intuïtief zo sterk voelde: dit is mijn man, ik voel een sterk JA! Pas nu begin ik te zien waar ik JA tegen zei, al wist ik diep van binnen dat het klopte en dat ik de reikwijdte nog niet kon overzien. Het is bijzonder om het te zien ontvouwen. Ik voel me diep dankbaar dat wij samen op deze mooie levensreis zijn en ben benieuwd wat de toekomst nog zal brengen. Het leert me in ieder geval dat alles zijn eigen tijd heeft, het is niet af te dwingen. Forceren gaat niet. Open mag ik zijn, ontvankelijk en handelen op het juiste moment. Wanneer dat is, dat voel ik van binnen wel. Het is een kwestie van geduld, van afstemming en van overgave. Ik Ben Bereid. Ik zal mijn eigen weg volgen en gaan.
Freya 20 mei 2015
