Vaak zie ik de vraag voorbijkomen wanneer je na een miskraam weer zwanger kan worden? Als je er op gaat letten, lijken veel vrouwen dat binnen drie maanden te zijn….als een volgende zwangerschap wel goed gaat, en gelukkig is dat vaak ook wel zo, dan is er binnen een jaar na de miskraam een kindje. Na mijn miskramen wilde ik dat steeds ook, een droom is weg en het verlangen zo groot, dus gauw weer zwanger…..zo menselijk!

Na mijn laatste miskraam was dat niet aan de orde, fysiek was ik er erg slecht aan toe, dus ik liet het wel uit mijn hoofd. (mijn rug stond strak van de pijn en spanning) Achteraf een zegen, niet alleen voor mij, maar ook voor Aisha, die niet geboren werd als aards meisje. Rond de uitgerekende datum, die ik met lege buik tegemoet ging, ben ik nogmaals bevallen, energetisch deze keer. Dat klinkt wellicht vreemd, maar het was één van de meest bijzondere ervaringen uit mijn leven. Ik kreeg weer een soort weeën, vooral in mijn rug. En ik wist dat zij mij ging verlaten, en ik was er ook aan toe. De 9 maanden waren volgemaakt met Aisha nog zo dichtbij… Ik heb haar gezegd dat het goed was om te gaan. En ze ging, en nam een groot deel van de rugpijn mee…of maakte het los, beter gezegd. Het was een bevrijding, ik voelde dat mijn lichaam weer echt van mij werd, al die maanden heb ik haar nog bij me gedragen, verstopt in mijn rug blijkbaar. Daar voelde ik haar gaan. Het was echt alsof mijn rug openbarstte en er “iets” verdween.

Het bijzondere was met Aisha ook dat zij zich had aangekondigd met een schilderij, dat nu ook op mijn bundel voor miskramen prijkt. Met haar kan ik zo makkelijk contact hebben, dat is er altijd al geweest. Ze vindt het ook fijn dat ik deze boodschap deel. Het belang voor haar van deze energetische bevalling was namelijk ook groot! Dat zij als ziel weer verder kan daar, elders, in hogere sferen, of hoe het ook precies mag zijn. Zij is in liefde met mij verbonden, maar vrij als ziel om haar eigen weg te gaan.

De keren dat ik snel weer zwanger werd, was dat niet het geval, Marieke en Jelena bleken beiden na vele jaren nog verstrikt te zitten in mijn energie, onvrij. Inmiddels, met liefde en in een regressiesessie heb ik ze wel kunnen laten gaan.

Dat ik dat gedaan heb, is voelbaar in mijn buik, die is zachter, krachtiger en aanweziger. De wonden zijn aan het helen, en dat is voelbaar. Ook voor de man die ik bemin. Het is dus voor alle betrokkenen, moeder, ongeboren zielekindje en partner zo helend als je tijd neemt om de zwangerschap vol te maken met een lege baarmoeder. Hoe lastig en verdrietig dat ook is, de genezing daarna verliep bij mij vele malen vlotter.

Ik ben ook erg benieuwd of er meer vrouwen zijn die zo’n energetische bevalling hebben meegemaakt? Zou je dat met mij willen delen?