Ook ontdekte ik toen dat ik mijn ritme me totaal niet kende. Ik rende altijd maar door en door en door…… Zoals ik geleerd had van mijn ouders. Werken, mijn vader ook ’s avonds en in het weekend (logisch, zeker toen hij predikant was 😉 ) Veel bezoekjes afleggen in de weekends, hierheen, daarheen…..ik herinner me nog zó goed dat ik verlangde naar niksen en lezen en thuis rondhangen, of bij de slootkant naar de koeien staren. Daar had ik te weinig tijd voor.

Inmiddels jaren verder en wijzer en meer en meer rust in mij. Die ik vervolgens doorgeef, ik krijg zo vaak te horen dat ik rust uitstraal 😉 Ook bezig bewuster om te gaan met mijzelf als vrouw. Een aantal jaar geleden had ik een lief aan mijn zij waarbij ik kon voelen dat ik zo vrouw was, en hij dan meer man kon zijn. Zo fijn! Zo elkaar versterken in onze kracht en zachtheid.

Al jaren eerder had ik het er met een zielslief over. Wat is nou Heilige Vrouwelijkheid? En wat Heilige Mannelijkheid? Onze exacte woorden weet ik niet meer, maar wel dat het vrouwelijke erg over ontvankelijkheid gaat, over zachtheid en verbinding. En het mannelijke over Zijn en gevende energie, over koestering.

Ik verdiep me momenteel erg hierin, onder andere door te lezen. En krijg de bevestiging dat wat ik van binnen voel klopt, namelijk dat sporten of zelfs yoga niets voor mij is. Dansen wel 😉 Dat ik niet duizend dingen hoef te doen, maar ook mag niksen, ontspannen, mijmeren.

Dat is niet wat we leren in onze maatschappij, als puber werd ik gedwongen hard te lopen, want dat is zo gezond. Voor mij klopt dat niet, sinds het niet meer hoeft heb ik het alleen nog gedaan als een kind te ver weg van mij verwijderd dreigde te raken, of als ik de trein wilde halen. Zouden ze de jongens en meisjes niet beter apart kunnen laten sporten, zodat meiden vooral dansen?
En dan stil liggen….om te voelen wat er allemaal in je lijf gebeurt. Dat zou ik mooi vinden. Er is zoveel te voelen van binnen, daar mogen we heen, zeker als vrouwen!

Ik neem zo veel tijd als ik kan om te mijmeren, te Zijn en te voelen. Dans, doe de kundalini-meditatie en mijn lijf vertelt me gelijk hoe het met me is, diep van binnen. Dingen die ik anders wellicht niet zou weten. Gelukkig ben ik erg goed afgestemd op mijn lichaam, dus is het niet nieuw….ik voel veel van wat er aan signalen zijn in mij, zelfs tijdens het werken, tijdens gesprekken, tijdens het kind-naar-bed-brengen-moment. Dat vraagt bewustzijn.