De Priesteres in mij.

Mei20

In de dans

Ben Ik

Goddelijk

Verbonden

met Al

wat leeft

Wat Is

De Priesteres

neemt

me mee

ver heen

voorbij

dit leven

deze wereld

Verbonden

Altijd

en eeuwig

Ik ben bereid

je toe te laten

volledig

in mijn hedendaagse

Zijn

Nu, Hier

Welkom!

11 mei 2015 Freya

Zo’n moment dat ik in de dans voelde dat er iets groters is dan slechts dit leven, het was sterker dan ooit. De uitnodiging was ons eigen ritme te dansen. En ik stond daar, liet me vullen als een kelk, Verbonden voorbij tijd en afstand. Het was zo mooi, zo intens. Ik zakte met elke dans dieper en dieper in de rust. In een dans waarin we onszelf lieten zien en horen, door onze naam te noemen, vroeg ik om stilte. In de stilte, noemde ik rustig mezelf. Dit ben ik, in Stilte en o zo Verbonden. Dit is wat ik te doen heb, me Verbinden met de bron, met wijsheid die ver reikt. Oeroude wijsheden die weer tot leven willen komen door mij heen. Marieke, Jelena en Aisha hebben me al laten weten dat ze mij hierin willen begeleiden. Informatie van andere tijden, van andere sterrenstelsels zullen komen. Om dit te kunnen ontvangen heb ik het nodig dat ik met deze krachtige energie kan omgaan, dat voel ik heel sterk. Het is zo groots, zo krachtig. En de Priesteres gaat me hierin helpen. Ik voel dat ik de juiste stap zet door JA te zeggen tegen de Tempeltraining die ik ga volgen.

42 ben ik, het schijnt dat elke 7 jaar een bijzondere periode is. Na een paar weken begon ik te voelen dat 42 jaar inderdaad speciaal voelt voor mij. Al jaren weet ik dat ik mag schrijven en raken. Steeds haper ik. Onzeker maakt het me, af en toe word ik gek van de twijfels, welke vorm dan? Wanneer, waarover dan?? Mijn blogs hier zijn een begin, een oefening ook om buiten mijn dagboek en gedichten te gaan schrijven. Dichten gaat vanzelf, geïnspireerd. Moeiteloos. Dagboek schrijven doe ik al vanaf mijn 15e, soms tijden echt dagelijks, momenteel vaak wekelijks, soms iets vaker. Schrijven is heerlijk, is noodzaak, is overleven. Schrijven is mezelf helder krijgen. En steeds vaker is schrijven boodschappen doorkrijgen. Zo schreef ik 2 maanden geleden al dat de Priesteres meer en meer geleefd zal worden door mij heen. Een paar jaar geleden kreeg ik, aan de hand van mijn persoonlijke horoscoop te horen dat ik ergens in de zomer van 2015 werkelijk zou gaan leven zoals ik dat ten diepste te doen heb en wil. Het duidt op Verbinding met sterren en planeten, op dingen die grootser zijn dan ons menselijke willetje, op voorbestemming. Ik kan dan wel al jaren voelen en willen schrijven, de tijd is er nog nèt niet helemaal. Begin dit jaar herstelde ik mijn Verbinding met mijn ongeboren dochters, Marieke, Jelena en Aisha dus. Zij helpen me meer en meer, blij dat ik ze kan ontvangen.

Het is alsof ik nu opeens wèl steeds een stapje dichter bij mijn werkelijke Kern kan doen, op allerlei manieren. Mijn echtgeniet steunt me hierin, soms bewust, soms onbewust, maar steeds weer. In zijn bijzijn kan ik niet anders dan alles loslaten wat niet past, lijkt het wel. We halen in elkaar het beste naar boven, iets wat nu op bewust vlak steeds helderder wordt voor mij. Alsof ik nu begin te voelen en te zien wat ik 2 jaar geleden intuïtief zo sterk voelde: dit is mijn man, ik voel een sterk JA! Pas nu begin ik te zien waar ik JA tegen zei, al wist ik diep van binnen dat het klopte en dat ik de reikwijdte nog niet kon overzien. Het is bijzonder om het te zien ontvouwen. Ik voel me diep dankbaar dat wij samen op deze mooie levensreis zijn en ben benieuwd wat de toekomst nog zal brengen. Het leert me in ieder geval dat alles zijn eigen tijd heeft, het is niet af te dwingen. Forceren gaat niet. Open mag ik zijn, ontvankelijk en handelen op het juiste moment. Wanneer dat is, dat voel ik van binnen wel. Het is een kwestie van geduld, van afstemming en van overgave. Ik Ben Bereid. Ik zal mijn eigen weg volgen en gaan.

Freya 20 mei 2015

Dieper verbinden

Jan28

Al jaren voel ik dat ik bij te dragen heb aan deze wereld. Ik mag inspireren en schreef daar al over in andere blogs. Alleen……vaak durf ik nog niet zo goed. Sinds een paar jaar voel ik geregeld een raar gevoel, soms ronduit onaangenaam, bij mijn middenrif. Voor het eerst voelde ik die plek in 2010 heel sterk:

Ik was op het Open UP festival met mijn gezin. Ik at die dagen heel erg weinig en vooral erg licht voedsel. Fruit, rauwkost, soms wat kaas, veel meer was het niet. Mijn energie trilde op een hoog niveau, ik sliep weinig, er gebeurde erg veel. In die week heb ik vele healingen gehad, van engelen, die al maanden met me bezig waren, van anderen die op het festival waren. Het ging maar door, een grote energetische schoonmaak. Bij één van die healingen kwam er uit mijn middenrif een mooie stralende bol tevoorschijn. Ik kon het voelen, het voelde best gek, heftig ook wel, en mooi tegelijkertijd. De mensen die mij een healing gaven, zagen het, waren verbaasd over het stralende licht dat de bol afgaf. Ze hadden de ervaring dat het vaker een donker iets was, wat los kwam in sessies. Er over voelend en pratend beseften we dat het een ziel was, die ik toen al 11 jaar met me mee droeg. In 1999 had ik begin juli een late miskraam, dag en nacht huilde ik. Vergeten zal ik haar nooit, zij mij ook niet, weet ik nu. Onze liefde reikt zoveel verder dan het aardse leven. Toen, die zomer van 2010 besefte ik dat ik los mocht laten, uit mijn lijf…..dat zij steeds mijn verbinding met het Goddelijke in stand had gehouden voor mij. Dat ik dat nu zelf kan en mag doen. Ik ben dankbaar dat me dat helder werd.

Nu, sinds ongeveer 2,5 jaar voel ik die plek weer opspelen. Alsof de Goddelijke Kosmische energie niet volledig in mijn buik kan komen, waar het wel heen wil. Ik ben me er meer en meer van bewust, vraag de engelen om hulp, doe oefeningen om te openen. Lig ’s nachts letterlijk wakker als er van alles gaande is. Ik voel de kracht die er onder verstopt ligt, een kracht die ik nog eng vind, zo enorm! Ik kom steeds stukjes tegen. Ook meer en meer het verlangen en de moed om hier wel doorheen te gaan, om verder en verder te openen om werkelijk als kanaal van Kosmische Wijsheid te kunnen functioneren. Dat is wat ik voel, dat wil door mij heen.

Dit hier nu delen is een stap de goede kant op. Eng, en noodzakelijk.

Afgelopen vrijdag volgde ik een kennismakingsworkshop met de Runen, oude Germaanse tekens met een intense kracht. Ze zijn nu in mijn leven, ik voel hun kracht en dat ze me zeggen te gaan! NU!! Langzaam wordt het pad zichtbaar dat ik mag gaan…..stap voor stap……onverwacht en wellicht toch zo logisch zie ik het ontstaan. Ik zal er over delen hier.

28 januari 2015 Freya

Voeding en kinderen

Jan16

Ik eet mijn hele leven al, wie niet? Ik heb vier kinderen, voor wie ik het beste wilde, zoals denk ik de meeste ouders willen. Ik werk al jaren in de kinderopvang en doe mijn best het goed te doen.

Maar hoe weet je eigenlijk wat goed is, wat niet? Doe je het net als je ouders deden, ga je mee in trends die overal opduiken? Hoe bewust ben je zelf eigenlijk met voeding bezig? Voeding is een hot item momenteel, en misschien altijd al wel. Maar voeding en kinderen zie ik ook meer en meer voorbij komen. We willen het graag goed doen, gezond en anders dan velen van ons geleerd hebben. Als moeder kwam ik er al snel achter dat er op het consultatiebureau elke paar jaar wel wat anders gezegd werd. Dus ja, wat is dan echt waar? Kreeg ik al heel jong (vinden we nu) mijn eerste fruithapje, tegenwoordig is het advies vaak om tot een half jaar te wachten. Adviezen veranderen, en het lijkt erg afhankelijk van hoe de wind waait, wie je treft, of je in het oosten midden of westen van het land woont, om maar wat zijstraten te noemen.

Ik ben mijn hart gaan volgen, struikelend, net zoals in de hele opvoeding, wie niet? Deed dingen anders, mijn kinderen iets door de strot duwen, dat kan ik niet en besefte ik: dat wil ik niet. Om daarna op zoek te gaan naar wat ik dan wel wil. En waarom dan? Mijn kijk op kinderen, op het hele leven veranderde ook toen ik steeds bewuster in het leven kwam te staan.

Ik geloof in goed luisteren naar je lichaam, dat een eigen Wijsheid heeft. Elk lichaam is uniek, ieder mens heeft zijn of haar eigen behoeften, de één heeft meer behoefte aan vis dan de ander. De één gedijt op veel fruit en rauwkost, de ander eet liever soep en ovenschotels. Dat komt ergens vandaan, dat is iets om naar te luisteren. In bepaalde fases van mijn leven verandert ook steeds de vraag van mijn lichaam. Soms wil het meer voeding, dan weer minder. Dus eet ik 1 boterham als lunch en dan weer 3 of zelfs 4. Soms eet ik meer fruit, dan weer meer vette dingen. Soms snoep ik erg veel, vooral als mijn innerlijk kindje erg verdrietig is. Het heeft me allemaal wat te zeggen, ben ik gaan beseffen. Het boek van Christiane Beerlandt is hierin een belangrijke wegwijzer voor mij geworden.

Een voorbeeld: deze herfst/wintertijd, specifiek dus 2014/2015 zijn de mandarijnen voor mij bijna niet aan te slepen. Sinaasappels raak ik nauwelijks aan, soms neem ik 1 partje van mijn man aan, maar een hele sinaasappel eet ik niet, terwijl ik andere jaren veel meer afwisselde. En ook minder mandarijnen at dan nu. Wat ik uit Beerlandts boek haal, als boodschap voor mezelf, is dat ik meer voor mezelf wil zorgen ,meer in de rots in mezelf wil geloven en vanuit mijn eigen innerlijke rust dingen wil doen. De energie van mandarijn helpt me daarbij, en door ze te eten, neem ik die energie in me op. Ik merk ook dat ik meer en meer naar binnen keer voor mijn Eigen Wijsheid en meer kan focussen. Sinaasappel heeft meer een energie van de Gulden Middenweg, van wikken en wegen….. Momenteel past dat niet bij wat ik diep van binnen wil, dus verlangt mijn lijf er als vanzelf niet naar. Mooi toch?

Om anderen te ondersteunen ook hun eigen weg te vinden in de wereld van voeding en hoe ze daar bewust hun eigen keuzes in kunnen maken, heb ik een leuke workshop ontwikkelt. Op 4 februari geef ik die in Amersfoort. Mocht je me elders in het land willen inhuren, neem dan vooral contact op!

Meer informatie over en opgave voor de workshop “Waarom eet je dat? is te vinden via: http://freyheid.nl/events/waarom-eet-je-dat/

Dromen

Jan10

Afgelopen donderdag was ik bij een lezing waarin het ook even over slapen ging, een zwart niets, een plek waarin iedereen verbonden is, zei ze toen. De opmerking dat niemand zich afvraagt wat er gebeurt als je droomt raakte me, ik vraag me dat namelijk wel af en begin er steeds meer over te voelen. Voelen is ook weten, wat in mijn beleving iets anders is dan kennis. Ik voel het diep in mijn binnenste, daar waar in de Stilte de antwoorden komen, als vanzelf.

Dus vroeg ik me nu eens heel echt af, wat gebeurt er als ik droom? Ik reik uit, ik ontmoet anderen die naar mij uitreiken, ik geef healingen, ik geef vooral heeeeeeeel veel liefde en help daarmee harten openen. Tja, dat kom ik ook doen hier op aarde, liefde brengen, harten openen…… Ik ga het meer en meer zelf geloven, erkennen. Ik droom heel erg veel, druk, chaotisch, verbindend, ontmoet veel anderen in mijn dromen. Bekenden en onbekenden, soms blijft het me heel helder bij, dan voelt het als dat er meer mee mag, in het leven van overdag. Het voelt als in andere dimensies contacten leggen, verbindingen maken en licht en liefde verspreiden. Dat ik mijn dromen vaak niet begrijp, geeft niks. het gaat om de Liefde, dat die stroomt, dat is het allerbelangrijkst! En dat gebeurt. En daar geniet ik van en anderen waarschijnlijk ook, al zullen de meesten het zich niet bewust zijn.

Ooit droomde ik zo verbonden, dat was zo mooi. Ik droomde dat ik een vriend waar ik destijds veel contact mee had een hart van klei gaf. Later vertelde hij me dat hij, ook in een droom, een hart had ontvangen! Ik vond het en echt kippevel moment!

Nieuw jaar, hernieuwde focus

Jan4

Freyheid is in beweging…..en ik dus ook. Afgelopen jaar heb ik me in van alles en nog wat verdiept. Ik heb workshops gevolgd, om me beter te focussen, helder te krijgen wat ik wil, om beter met marketing uit de voeten te kunnen. Tijd en geld heb ik er in gestoken, dat hoort bij groei en ondernemen, denk ik.

Gaandeweg werd me steeds duidelijker dat Freyheid creatief is en wil zijn ! Daar heb ik niet zo veel over te zeggen. Met de activaties van Janosh die ik geregeld gebruik komt er meer en meer creativiteit omhoog, in allerlei vormen. Dichten doe ik al sinds mijn puberteit, schilderen sinds mijn jongst geborene een baby was. Eigenlijk beter gezegd, sinds de ziel van mijn laatste miskraam bij me kwam, in de energie om mij heen. Een jaar later was ik zwanger, slechts 13,5 week. Foto’s maak ik sinds ik een mobiele telefoon heb met camera, meer en meer. Vooral natuur en kinderen, viel me laatst op toen ik eens even terug keek.

Al jaren ben ik dol op inspiratiekaarten, engelenkaarten, inzichtkaarten, en wat er allemaal nog meer is op dat vlak. Vorig groeide het idee dat ik dat zelf ook wil maken, al had ik toen nog geen flauw idee hoe of wat. Inmiddels ben ik lekker bezig en begint er hier op de pc wat te groeien.

Vorig jaar werd me ook erg duidelijk dat ik héél veel leuk vind en dat ik veel doe. Ik schrijf graag, ook mooie brieven en een boek is dan ook wel een droom. Ik schilder, zou wel servies willen beschilderen, zou wel kaarten willen maken, zou wel dit en dat en nog meer dichtbundels. (heb ruim 1800 gedichten, voer genoeg voor bundels over kinderen, over dansen, over de Liefde, over liefdesverdriet, over polyamorie, over het Goddelijke) Maar ook leerde ik dat focus helpt…..daar is het doel, daar ga ik heen.

Vorige week, vorig jaar, schreef ik over het ritueel dat ik vaak met Oud en Nieuw doe. Echter dit jaar kwam het niet. Ik voelde het niet. Ik voelde veel verdriet, niet van mij alleen, maar van heel veel mensen. Een collectief verdriet, veel Nederlanders zijn geliefden kwijt door vermissing, door ongelukken, velen tegelijk afgelopen zomer, velen worstelen met ernstig zieke familieleden en wisten nog steeds niet hoe en wat met de zorg in 2015. Ik voelde zoveel anders dan meZelf dat ik mijn eigen ritueel gelaten heb.

Mijn eigen Nieuwe jaar echter begint op 3 januari, en gister kwam het wel. Andere vorm, maar mooi. Ik heb een focus, naast Freya’s Kroost enzo, en dat is allereerst de Inzichtkaarten/ ansichtkaarten de wereld in brengen dit jaar! En zorgen dat mijn schrijven een goede impuls krijgt, dat ik de beren op die weg aan kijk en door ga. Dat ik hulp vind die me werkelijk op weg zal helpen. Een heel evrs jaar voor de boeg. Gister zo gevoeld dat ik dit wil en geloof! Dat ik het ga doen.

En nu, op zondagavond, ben ik weer zo lekker mee bezig, dat ik dacht: dat ga ik even delen.

Waar ligt JOUW focus op? Wat is jouw doel? Heb je dat helder? Ik wens je er veel plezier en succes mee!!

Heb lief en Schrijf!

Nov4

Ik ben de stille, de poëet, de dichteres

Stille genieter, zachte danseres

Ik ben de luilak, hangend op de bank

Ik ben Liefde,

Ik ben de rustige, in kalm tempo de dingen doend

Geduldig en liefdevol kijk ik hoe de kinderen zich ontplooien

Nabij als mijn hulp gewenst is

Ik heb behoefte aan genoeg slaap, dan laad ik weer op.

Op tijd erin, op tijd eruit is prima

De stilte in de vroege ochtend voedt mijn Ziel,

net als werken in de tuin

Ik ben een sprankelende, liefdevolle, wijze, mooie, liefde, krachtige, vrouwelijke vrouw!

Ik ben precies zoals ik bedoeld ben!

Ik ben Goddelijk

Als ik dicht bij mezelf ben, in de Stilte verbonden met mijn Ziel, dan komen dit soort woorden als vanzelf. Vaker ben ik er ook van weg, in de drukte van alle dag. In het vele van wat de maatschappij van ons vraagt. Kinderen op tijd de deur uit, jongste afleveren op school. Het druist vaak in tegen mijn werkelijke verlangen, namelijk de tijden zelf bepalen. Het perkt me in, het verlamt me.

Dat is één van de redenen dat ik zo dol ben op vakanties, even niks hoeven, niets moeten, vaak ben ik dan het meest productief. Of nu, een gewone doordeweekse dinsdagavond………..avond rustig voor mezelf, man weg, kinderen boven, niks hoeft. En opeens vliegen mijn vingers weer over de toetsen.

Een antwoord dat ook vaak in de Stilte in mij omhoog komt is:

Heb lief en schrijf!

Laatst, druk zoekend hoe en wat met de marketing, met wat te doen en van alles….verdwaalde ik toch in mijn hoofd, al is het intuïtieve marketing. En opeens deed mijn eigen account op mijn pc het niet meer, dus kon ik even niet bij mijn documenten…… Wat een rust daalde er neer, ik begon fysiek op te ruimen, dozen vol gingen de papierbak in!

En op een intieme zaterdagavond, in diep gesprek gewikkeld met mijn echtgeniet, hoorde ik mezelf zeggen: ik krijg steeds als antwoord: heb lief en schrijf!

Zo simpel kan het zijn.

Toch rende ik er lange tijd voor weg. Bang gezien te worden was de eerste, die heb ik overwonnen. Bang dat niemand op mijn geschrijf zit te wachten. “gedichten verkopen haast niet” is een belemmerende overtuiging…. Kortom, ik heb nog wel wat te doen.

Als ik anderen een gedicht laat lezen, of voorlees, krijg ik steevast te horen dat ik zo mooi schrijf, dat het raakt. Zelfs wel eens dat het Godverbonden diepe gedichten zijn.

In die Stilte kom ik weer vaker, dichter bij mezelf. Ik zal er eens naar gaan luisteren!

Freya

4 nov 2014

Vakantie!

Jul18

De kinderen hebben vrij van school, ik heb vrij van het gastouderschap, mijn man heeft alle tijd. Kortom we hebben hier thuis, net als grote delen van Nederland en vast ook elders in de wereld: Vakantie! Om dat te vieren gingen mijn echtgeniet en ik gisteravond lekker op een terrasje uit eten. Onderweg, op de fiets, voelde het al dat er van alles van me afgleed.

VRIJ van het strakke keurslijf van stipte begintijd op school, vroege gastkindjes en dus VRIJ van de wekker die me stoort in mijn dromen, en daarmee in een grote bron van intuïtieve boodschappen die ik steeds beter begin te snappen. En soms ook totaal niet, maar een berichtje op facebook leverde een erg inspirerend en verhelderend telefoongesprek op!

Vrij van; van alles moeten, moeten en van heel veel zorgen voor anderen. Tuurlijk, mijn kinderen verdienen mijn liefde en zorg als ze thuis zijn (maar een deel van de vakantie zijn ze gelukkig ook bij hun vaders, zodat ook die liefdevolle band gevoed blijft!) Als gastouder heb ik echter de zorg over meer en kleine kinderen, die letterlijk afhankelijk zijn van de fles die ik klaarmaak en geef, die nog niet zelf hun broodje kunnen smeren, of pakken. Mijn eigen kinderen zijn al weer groot, groot genoeg om af en toe zelf wat te regelen, of af en toe even nog eens door mamma verwent te worden. (mogen ze zelf invullen) Mijn man kan koken als een ware keukenprins! Dus ook hier is de zorg niet mijn grootste taak. Wel tijd en liefde delen, aandacht voor waar we staan, elkaar de ruimte geven in een eigen bubbel te vertoeven.

En op dat terrasje proostte ik dus spontaan op de Vrijheid! Waarop mijn echtgeniet reageerde met: op Freyheid!

Degenen die mij volgen weten al wel dat ik de laatste tijd meer energie en tijd steek in Freyheid echt zichtbaar maken. Dat is nogal een uitdaging. Mijn werk als gastouder is er een onderdeel van, zoals het bij de Kamer van Koophandel staat beschreven, maar ik wil méér, en vooral: ANDERS!

Wielwerktherapeut ben ik namelijk ook. Vandaag sprak ik een oud-cliënte die me vertelde dat die paar sessies destijds haar zoveel meer gebracht hadden dan ze verwacht had. Ze hoopte op inzichten, maar kreeg er gelijk veranderingen ten goede bij! Zo diep was ze gegaan in die sessies. Zo compleet voelde de verandering voor haar. Wauw! Dat wil ik meer mensen beiden, voel ik dan zo sterk!

Verder schrijf en schilder ik graag. Volgens mijn echtgeniet is dat erg Freyheid en valt therapie ergens anders onder…….ik heb het nog niet helder. Reacties zijn van harte welkom!

Na de cursus van Janosh, die me helderheid en meer focus en daadkracht gaf, was er een tijdje van rust. Van zoeken hoe verder. Ik kwam toen Hart & Zielmarketing tegen. Zij bleek me de juiste volgende sleutel te bieden. Online marketing, intuïtief! Op mijn lijf geschreven! Dus ben ik weer heerlijk met Freyheid bezig.

Deze eerste vakantiedag stapte ik om 9 uur uit bed, spontaan, omdat ik voelde dat ik de natuur in wilde om een meditatie te doen. Een intuïtieve oefening van Hart & Zielmarketing, waar ik verder niet over zal uitweiden. Het bracht me inzicht in mezelf, en in waar ik hulp kan vragen. Welke dieren me steunen. En ik nam er wat steentjes en een stukje hout mee van de plek waar ik was, en met die steentjes/schors heb ik een Wiel gelegd, in het Wiel voor Freyheid dat er al een tijdje ligt. Met de intentie precies die dingen te ontvangen, open te zijn voor nieuwe gedachten, actie te nemen, op tijd te evalueren, goed met mijn emoties om te gaan en de energie van de daadkrachtige man in te zetten.

Ik heb veel met de ekster sinds ik hier woon. Ze vliegen vaak over, nestelen in het zicht van mijn tuin, en ik herken hun lach van verre. Zo ook vanmorgen. Ik hoorde veel vogels, herkende slechts de ekster met zekerheid. En ik meende een kraai te horen. De rest was me een raadsel. Vogels zag ik niet, zo verstopt als ze waren in het gebladerte. Pas vlak voor ik weg ging, vloog er opeens een ekster voorbij! En ik heb hier wat eksterveren, gevonden in de tuin. Dus ook de ekster is aanwezig in mijn Wiel, met zijn energie. De energie van: laat je maar zien, zwart op wit! Toon je maar aan de wereld! Dank je wel ekster.

Verder zijn er allerlei plannen, zoals muren en kastjes verven, en vorig jaar kwam ik opeens in een flow dat er van alles opeens heel snel geverfd was. Dan ontstaat er een flow van doen wat gedaan wil worden. Maar: het hoeft niet persé nu. Ik ben benieuwd wat deze vakantie me gaat brengen. Bezig zijn met Freyheid, meer tijd voor meditatie en afstemming op wat ik werkelijk wil voelt in ieder geval als een enorme vrijheid. Dat is waar ik vaak naar verlang en in de drukte van alledag niet altijd genoeg rust voor kan vinden.

Voelen wat ik wil leven, ervaren hoe dat voelt, in elke cel van mijn lijf, met elke vezel, in elk spatje van mijn aura ermee vervult zijn! Hoe meer ik dat ervaar, des te beter, dan gelooft mijn onderbewuste het ook en dan zegt het universum: JA! Komt eraan. Zo werkt het. En ik zit nu inde fase van gaan voelen wat ik graag bereik………dat is heerlijk en spannend en uitdagend. Ik kom ook tegen wat nog tegenwerkt, wat nog anders voelt en omarm dat, dank voor wat het gedaan heeft, meestal mij beschermen namelijk. En laat het los in liefde om het te transformeren naar een gedachte en een gevoel dat steunend is voor mijn toekomstbeeld.

Werken in vrijheid, mijn eigen ritme volgen en mensen raken. Inspireren tot bewuster in het leven staan en transformeren van wat niet meer werkt. Vrijuit kunnen uiten wat er in mij leeft of door mij heen gedeeld wil worden via schilderijen en tekst.

Ik wens jullie een mooie zomer, vol vrijheid en liefde!

Freya

Zelfstandige, dat heeft ook praktische kanten.

Jul2

In 2009 begon ik als zelfstandige. Daar zitten behalve een zekere vrijheid ook praktische kanten aan vast. En regels en wetten met verplichtingen. Nu leeft er in mij, gelukkig steeds minder, een afkeer van regels en administratie. In die beginjaren kon ik volledig in de paniek schieten, compleet met dramatische huilbuien en vloeken omdat ik alweer alles kwijt was. Ik had toen ook nog geen systeem in mijn administratie, als je dat al zo kon noemen. Boven, beneden, in de huiskamer, keuken, op de trap en in de gang, overal lag wel wat. Niet handig. Sinds ik zelfstandige was, moest daar verandering inkomen. Ik ben ook BTW-plichtig, dus er moet echt met regelmaat wat gedaan. Dat scheelt, het zorgde dat ik van 1 keer per jaar naar zo’n 5 keer per jaar administratie doen gegaan ben om alles echt bij te houden. De paniek is stukken minder, de chaos soms weer aanwezig. Destijds legde ik mappen aan, en er werden mappen voor me aangelegd. Ik had iemand in de arm genomen die mijn belasting regelde. Ja, dat kostte me geld, maar het scheelde me zoveel stress! Dat was het me waard. In die tijd leerde ik over hoe en wat met die BTW, hoeveel procent en dat het verhoogd werd. Ook leerde ik bonnetjes verzamelen en bewaren en op tijd terug vinden. Gelukkig heb je na een kwartaal een maand de tijd, dat helpt, soms was ik tot de 25^ste aan het zoeken, maar altijd was het op tijd de deur uit. Vandaag, 2 juli ben ik al weer bezig! Dus ik ga vooruit. Inmiddels sparen we de kosten van het uitbesteden uit, ik vul nu zelf zo’n tabel in (vraag me niet hoe dat dan heet, want dat ben ik al weer vergeten) en mijn echtgeniet helpt met de laatste dingen. Ik zoek dus nog altijd alles bij elkaar, kijk of alles compleet is, check mijn rekeningen gelijk ook even goed en sorteer alles op datum. Het lijkt altijd weer een enorme berg die ik moet beklimmen, maar achteraf valt het steeds meer mee. Nu hadden we hier in huis de boel ook aardig op orde. Ik bewaar bonnetjes van zakelijke aankopen ook altijd netjes of in mijn portemonnee of ik ruim ze, zelfs op de automatische piloot, op in een mapje speciaal daarvoor bestemd. Kortom, het gaat beter.

Maar nu: ben ik afgelopen kwartaal overgestapt naar een groene bank, die duurzaamheid hoog in het vaandel heeft staan. Dus heb ik papieren van 2 banken en de afschriften moet ik nu even anders ordenen, of zo iets…..dat is nog zoeken dus. Een overgangsfase en die voel ik.

Verder bruis ik de afgelopen tijd van de ideeën en dat uit zich in allerlei halve schilderijen, stapels tekst die ik wil lezen en herordenen. Huiswerkvellen van het één en ander. Mijn werkblad ligt vol, met papier waar ik op mag knoeien tijdens het schilderen en dat tevens dient als kladblok met korte tips, niet-vergeten-lijstjes enzovoorts.

Ik ben niet chaotisch, er liggen overal nieuwe ideeën is momenteel wel erg te voelen hier in huis, in deze kamer. Alles ligt wel in deze éne kamer, dat wel. En ik ben wel van plan orde aan te brengen, maar dan moet er eerst iets uit de keuken en dan moet er eerst een vervanging zijn voor daar in de keuken en, en , en. Dan is het september, hoop ik. Dus nu zoek ik in de stapels die van eettafel naar bureau en uiteindelijk grond verhuizen naar nog net die laatste afschriften die ik niet meer online kan bekijken, want die bank heb gedag gezegd. (zakelijk dan, privé ook bijna….) En komt het gevoel van afgelopen jaren weer even hevig omhoog. Hellup!! Dus, ik ga in de afleiding, maar nu deel ik het maar eens met jullie. Tips zijn welkom, al hoewel ik het meeste wel heel goed weet en zelf kan verzinnen hoor. Vroeger deed ik die afleiding een paar weken. Ik zette het standaard in de agenda met de wetenschap dat ik dan nog een week had en het moest toch af. En het lukt ook altijd. Ik vind altijd alles weer terug nu. Een nieuwe map is onlangs ook gemaakt, want helaas, het schijnt dat de belastingdienst het nodig vindt dat we alles zo’n jaar of 7 bewaren (ik zal het checken voor ik weg ga gooien, dat wel) Dus de mappen dijen uit, tot er echt een nieuwe moet en dat klusje schuif ik dan ook rustig nog 2 kwartalen verder.

Is dit handig? Nee. Niet echt. Toch ben ik trots op mezelf dat ik NU al bezig ben! Zodat het echt lekker ruim voor de vakantie af is. En trots zijn helpt me weer een stapje verder, volgende keer weer overzichtelijker dan maar.

Afgelopen jaren is mijn paniek dus vele malen minder geworden, ik heb zo her en der lekker wat rotzooi kunnen lozen aan vage stress en onnodige overtuigingen die ook erg belemmerend werkten. Nu nog verder met bouwen aan steunende overtuigingen!! Daar ben ik ook druk mee bezig. Zoals: het is een werkje van niks en ik kan dat prima zelf!

Fijne dag! Ik ga nog even verder hier!

Luisteren naar wat geschilderd wil worden.

Jun27

De laatste tijd ben ik een verandering aan het doormaken als het gaat om mijn schilderijen. Ik verlaat het vertrouwde pad dat ik de laatste jaren leerde kennen. Ik ben nieuwsgierig en open voor andere vormen, andere manieren en vroeg laatst ook een tip aan iemand. Dat maakte dat ik met gesso en zijdepapier aan de slag ging en mijn schilderij als het ware voorbewerkte. Daarna was het wachten tot alles weer opgedroogd was, zodat ik kon gaan schilderen. Blauw en groen, en dan in allerlei tinten, zo voelde het. Omdat ik met de voorbewerking opstaande randjes had gecreëerd was het een hele andere ervaring van verven voor me. Met een superdunne kwast ging ik aan de gang. Voorzichtig steeds een beetje verder…… soms lag het werk weer een paar weken stil. Vandaag voelde ik dat het af was, nadat ik dus wel minstens vijf keer ermee bezig ben geweest door de tijd heen! Een heel nieuwe ervaring. Door de randjes draaide ik ook geregeld met het schilderij-in-wording. Dat werpt letterlijk een andere blik op het geheel. Heel bijzonder op toen op een dag opeens te voelen dat er een bootje in wilde! Vandaag was de tijd rijp en kwam er een bootje, in woelige baren!

Het was heel anders dan anders……en heel bijzonder. Het vraagt me om nog meer te luisteren, te voelen naar wat er geschilderd wil worden. Het vraagt me om vertrouwde kaders los te laten, vertrouwde manier van doen ook. Het haalt me dus uit mijn comfortzone, zogezegd. Aangezien ik graag dingen in mijn leven wil veranderen, is dit een hele mooie fijne manier om me in beweging te krijgen! Ik merk dat het ook invloed heeft op andere dingen. Dat ik stappen zet die ook ver buiten mijn comfortzone liggen, maar die ik wel doe. Met het gevoel van een hoge berg te springen! En dan maar vertrouwen dat ik kan vliegen en dat het universum me draagt. Sinds ik zo bezig ben, komen er ook steeds allerlei cadeautjes op mijn pad, een gesprek dat me verder helpt. Mijn echtgeniet die door een verdiepingsweek die hij gevolgd heeft opeens heel helder ziet wat er in mij gaande is en me zo dus op weg kan helpen met de volgende stap zetten en inzicht krijgen. Ik voel me gesteund door het leven!

Verder is er een andere schilderij dat in etappes gemaakt wenst te worden. Dat staat dan tussendoor voor de tv te wachten, te vertellen en uit te stralen wat er nog nodig is…. Grappig om te voelen dat ik dan opeens “weet” dat er links nog rood nodig is, of rechts meer geel…… Vandaag heerlijk bezig geweest en mijn hart gaat er van stralen!

Ook het gebruik van pastelkrijt is nieuw voor me, dat geeft weer een ander gevoel in het creëren en andere sensaties ook. Het is mooi te combineren met verf heb ik ontdekt! Dus ik ga heerlijk verder op mijn ontdekkingsreis!! In Verbinding met het hogere en mezelf.

mijn pad volgen……

Mei27

…………is soms nog best lastig. Ik voel een enorme kracht van binnen, een passie, een diep verlangen om dingen te delen, onder woorden te brengen!

En tegelijkertijd voel ik vaak een enorme angst, als het letterlijk levensgevaarlijk is om te doen wat ik wil doen, om mijn Ziel te volgen hierin.

Mijn lichaam is hierin een prachtig instrument. Het laat me zo helder voelen waar er iets blokkeert, waar de angst zit, waar de vreugde. Ik voel soms letterlijk een prop in mijn keel, of een dichtknijpen, alsof iemand anders daar de handen om heen knijpt. Ik voel soms een dansende energie door mijn hele lijf en daar geniet ik van!

Als ik schrijf over iets leuks, dan bruist het, nu bijvoorbeeld tintelen mijn handen, zachtjes, maar voelbaar. Ik heb namelijk wel geleerd die signalen van mijn lichaam op te pikken. Als ik iets doe dat bij me past, kan ik soms een enorme energiestroom voelen door mijn hele lijf………heerlijk, en een teken voor mij dat ik op de goeie weg ben!

Toch struikel ik geregeld nog. Ga ik met horten en stoten verder op mijn pad. Laatst bijvoorbeeld kwam ik aantekeningen van zeker 6 jaar geleden tegen. Met : deel je Liefde en Schrijf! Pas sinds kort ben ik zo openlijk blogs aan het schrijven, de rest van mijn schrijven ligt nog erg verstopt hier in huis. Op 2 gedichtenbundels na dan, maar na die tijd heb ik nog zoveel meer moois geschreven.

Omdat ik hier verandering in wil brengen had ik onder andere de Intensive gedaan. En dat brengt me op weg, tijdens de Intensive is namelijk heel spontaan en organisch deze weblog ontstaan. Al had ik dan nog niet direct het idee wat ik er precies wilde bloggen, toch voelde ik: JA!! DOEN!! En dat volg ik dus nu.

Ook kreeg ik de mogelijkheid om als examencliënt een sessie Energetische Therapie (bij Janosh) te volgen. Nieuwsgierig als ik ben en verlangend naar steeds verder komen, heb ik me direct aangemeld. En gister was het zo ver.

Het was een bijzondere ervaring. Ik had niks verteld, werd vooral in de ogen, spiegels van de ziel, gekeken en de therapeut kon precies de dingen noemen waar ik momenteel mee worstel. De angst en het verdriet zijn oud, zei ze me. Ook dat voel ik diep in mezelf wel. Bevestiging alom! Ik kreeg een behandeling, om de stop van mijn keel te verwijderen, hart en keel weer te verbinden, opdat ik vrijuit vanuit mijn hart durf te spreken en delen! Ik voelde zoveel energie stromen! Was er nog uren stil van, onder de indruk en kon de eerste tijd in de trein naar huis niet eens lezen. Ik was al VOL. Er kon even niks bij in mij.

Mijn affirmatie is nu:

Ik ben Liefde

Ik ben Licht

Ik manifesteer Liefde en Licht

En laat de Waarheid zien en horen.

Wordt vervolgd, want wat is Waarheid? 😉 daarover later meer….

24 mei 2014